Ο «ελληνικός» άβακας

Πρόκειται για ξύλινη πινακίδα με μικρά βοτσαλάκια, που χρησιμοποιούνταν για την εκτέλεση πολύπλοκων μαθηματικών πράξεων. Ένας τέτοιος μαρμάρινος άβακας του 4ου αι. π.Χ. με ακροφωνικό (Ηρωδιανό) σύστημα αρίθμησης (π.χ. Δ για το Δέκα, Η για το Ηεκατό, κ.ο.κ.) ανακαλύφθηκε το 1846 στη Σαλαμίνα και φυλάσσεται στο Επιγραφικό Μουσείο της Αθήνας.

Αποτελείτο από ένα ή δύο χαραγμένα δίκτυα παράλληλων γραμμών, που στο μέσον τους τέμνονταν από μία κάθετη γραμμή. Η πρώτη παράλληλη γραμμή όριζε τις μονάδες, η δεύτερη τις δεκάδες, κ.ο.κ. Στα αντίστοιχα μεσοπαράλληλα διαστήματα ορίζονταν οι πεντάδες, οι πενηντάδες, κ.ο.κ. Η κατακόρυφη γραμμή όριζε δεξιά τους θετικούς και αριστερά τους αρνητικούς αριθμούς. Κάθε αριθμός αναπαρίστατο, εφαρμόζοντας τη μέγιστη οικονομία, με ένα συνδυαστικό σύνολο από θετικά και αρνητικά βοτσαλάκια στο δίκτυο. Οι αριθμητικές πράξεις πραγματοποιούνταν με τη συνδυαστική μετακίνηση των βότσαλων.